wypowi|edzieć

pf — wypowi|adać impf (wypowiem, wypowiedział, wypowiedzieli — wypowiadam) Ⅰ vt książk. 1. (oznajmić) to say, to utter

- ze zdenerwowania nie wypowiedział ani słowa he was too nervous to speak

- wypowiedziała szeptem błogosławieństwo she said the blessing in a whisper

- wypowiedzieć zaklęcie to utter (the words of) a spell

- wypowiedzieć życzenie to make a wish

2. (wyrazić) to express, to voice

- wypowiedzieć swoją opinię to voice one’s opinion

- smutek, którego nie da się wypowiedzieć inexpressible sorrow

3. (wymówić) to give notice

- wypowiedzieć komuś pracę to dismiss sb, to give sb notice

- wypowiedzieć komuś mieszkanie to give sb notice to quit GB

4. (ogłosić) to declare [wojnę] (komuś/czemuś on sb/sth)

- wrogie wojska zaatakowały kraj bez wypowiedzenia wojny the enemy troops attacked the country without declaring war

Ⅱ wypowiedzieć się — wypowiadać się 1. (zabrać głos) to give a. express one’s opinion (o czymś about sth); to comment (o czymś on sth)

- wypowiadać się o czymś z uznaniem to speak favourably of sth

- w tej sprawie powinni wypowiedzieć się w referendum they should be given a chance to declare themselves for or against this matter in a referendum

- wypowiedzieć się za kompromisowym rozwiązaniem to declare oneself in favour of a compromise

- wypowiedzieć się przeciwko czemuś to speak out against sth

- egzaminatorzy nawet nie pozwolili wypowiedzieć się kandydatce the examiners didn’t even let the candidate say her piece

2. przen. (tworzyć) to express oneself

- najpełniej wypowiadał się w rzeźbie he expressed himself best in his sculptures